Martin

Bijna 30 jaar maak ik al deel uit van de familie.

Een kleine greep uit die periode wil ik hieronder weergeven.

De eerste avond dat ik bij u thuis kwam (1978) zal ik nooit meer vergeten.

Tijdens mijn kennismaking met u moest ik 100 vragen beantwoorden als een soort

geschiktheids test, het zweet brak me uit.

Blijkbaar heb ik me er aardig doorheen geslagen, gezien het feit dat ik nog steeds bij u over de vloer kom.                       

Van ma kregen we 21, 22 en 23 november 1980 een week-endje Parijs aangeboden. Omdat we gingen trouwen Goed He !!

Manita en ik zijn vrijdagsmorgens met de trein gegaan (en zondagsmiddags terug) en pa, ma, Sander en Ivo kwamen vrijdagsavonds met de auto.

Leuk dat het was …. een heleboel gezien!. En we hadden ook nog prachtig weer.

We waren nog maar net getrouwd en wilde een nieuwe auto kopen (1982).

Manita en ik hadden nog niet zoveel ervaring daarin, maar pa wilde ons daarbij wel helpen.

Je krijgt dan zo’n situatie dat je je aan de ene kant een beetje opgelaten voelt, maar aan de andere kant het een mooi resultaat oplevert.

Het werd een Ford Escort en een schuifdak en getint glas waren na een flinke korting het resultaat.

De aantekeningen van pa tijdens het aankoopgesprek heb ik bewaard.

Onze eerste wintersport vakanties hebben Manita en ik doorgebracht in uw caravan.

Dat was lekker knus en heel makkelijk daar de caravan dan al in Oostenrijk stond.

Meestal kwam u ervoor of erna zodat we ook nog een paar dagen met zijn vieren vakantie konden vieren. Ma en Manita gingen dan gezellig langlaufen en pa en ik deden onze kunsten op de skies.

In juni 1983 zijn ma, Manita en ik een surf cursus gaan volgen op de Kaagse plassen.

Eerst op het droge, dan zonder zeil op het water en daarna met zeil maar aan een boei. Ma ging als een speer, zoals op onderstaande foto is te zien en wie heeft er nog zo’n moeder van 48? Ik denk niemand !

Landgoed kamperen heeft u een aantal jaren met veel plezier gedaan.

Ik ben ook 1 of 2 keer een weekend mee geweest en vond het een leuke ervaring.

Onderstaande foto’ s geven een leuke impressie.

Pa zit erbij als Chief van het kamp. Trui aan, pet op, snor op z’n plek, gras om zich heen en de vlag er boven uit. Kortom een plaatje.

Ma viert haar verjaardag met de andere kampeerders op het Hoge Erf, dus die is ook helemaal in haar sas.

Toen kwamen Dewi en Timo, onze zoons uw kleinkinderen, wat bent u gek op ze en zij op u.

Logeren bij u dat vinden ze geweldig. Dan horen wij altijd na afloop over bedrijfje spelen en leuke dingen doen met u.

Iets anders wat Dewi en Timo graag met u doen is piano en gitaar spelen.

Soms begint het al op een heel orkest te lijken met orgel, dwarsfluit, piano en gitaar.

Wat inmiddels een traditie is geworden, is het fietsen en picknicken voor vader- en moederdag,

Lekker naar het bos, duinen of Reeuwijkse plassen en dan fietsen, koffiedrinken, fietsen, picknicken, fietsen, borrelen, fietsen en eten. Heerlijk.

Talrijk zijn ook de uitjes geweest ter ere van huwelijksfeesten en mijlpalen.

Zo maar een greep, Center Parcs, de Holterberg, vliegen op vliegveld Teuge, Lissabon, Warsberg etc.

Let op: heel bijzonder is de foto met pa in trainingspak, helemaal niet bijzonder is de foto waarop pa en ma toosten, dat komt zeer regelmatig voor.

De vieringen van Sinterklaas, Kerst en oud en nieuw gezellige momenten.

Tot slot:

Veel bewondering heb ik altijd voor hoe u dingen aanpakt en ermee omgaat.

De enorme gedrevenheid, energie en positivisme hebben altijd een grote indruk op me gemaakt.

Ik wil daar altijd een voorbeeld aan nemen,

Ook in moeilijke tijden kon ik bij u voor raad en een luisterend oor terecht.

Kortom een echtpaar waar het nooit saai mee is en er altijd wel wat te beleven valt.

Ik hoop dat u van het 50-jarig huwelijksfeest zult genieten.