Katja Pronk

Lieve tante Liesbeth en ome Cor,

wat heerlijk om jullie weer eens zo te mogen aanspreken. Na ruim 30 jaar. En wat heerlijk om jullie zo stralend op de foto te zien (die ik van Manita toegestuurd kreeg).

Ik heb zeer warme herinneringen aan de tijd dat Manita en ik vriendinnen waren. En die warme herinneringen hebben ook zeker te maken met jullie. Ik vond het heerlijk om bij jullie te logeren, omdat het zo anders was dan bij ons. Jullie hadden een tuin, een huis met verdiepingen en een echte badkamer, een luxere auto en ik had altijd het idee dat jullie iets moderner waren dan mijn ouders, Rein en Liesbeth.

Maar wat me nog het meest is bij gebleven is de manier waarop jullie met elkaar omgingen. Jullie knuffelden elkaar openlijk, jullie waren duidelijk gek op elkaar. In het begin moest ik daar erg aan wennen, maar later begon ik dat te zien als iets wat bij een huwelijk hoort. Ik kan nog heel makkelijk het beeld terughalen dat ik bij jullie achterin de auto zat (ik denk een BMW) en Liesbeth haar hand op de bovenbeen van Cor legde. Mijn mond zakte open (ik was 13 of zo) en ik kon mijn ogen er niet vanaf houden. 'Ze vinden elkaar wel heel erg lief', heb ik toen gedacht. En dat was ook zo. Ik hoop dat dat nog steeds zo is.

Veel liefs, Katja